Drievijfdecompromis

Het Drievijfdecompromis of Three-fifths Compromise van 1787 in de Verenigde Staten zorgde voor de invoeging van een bepaling in artikel 1 van de Amerikaanse Grondwet waardoor de slavenbevolking voor drie vijfde werd meegeteld in het bevolkingscijfer dat het electorale en fiscale gewicht van de afzonderlijke staten in de Unie bepaalde. Hoewel slaven staatsburgerschap noch stemrecht hadden, werden ze voor drie vijfde meegeteld om te berekenen hoeveel zetels een staat kreeg in het Huis van Afgevaardigden en hoeveel een staat moest bijdragen in de directe belastingen. Ook het aantal kiesmannen van een staat in het kiescollege dat de president aanduidde, werd erdoor bepaald. Het effect van het Drievijfdecompromis was dat slaven de politieke macht van de zuidelijke slavenstaten verhoogden, zonder zelf rechten te hebben. Voor de noordelijke staten met minder slaven lag het voordeel erin dat het slavencijfer niet volledig meetelde, maar "slechts" voor drie vijfde. Desondanks kon het Zuiden door het compromis een disproportioneel grote macht uitoefenen federaal, zeker toen de slavenpopulatie maar bleef aangroeien. De bepaling verloor haar uitwerking door het aannemen van het veertiende amendement in 1868.